door Anne Doornbos | 2 april 2020 | Poëzie
Hier hef de tied het leven nog niet breuken: de rogge die weer op de Oosterkampen gruit, de brem die langs de rulle driften gluit, de aolde hoeven in de bomen deuken. Het longern dat deur dizze aovend slöp: De lucht is zuut en zwaor van liesterkral en meidoorn...
door Anne Doornbos | 2 april 2020 | Poëzie
Taol is as vuur dat duuster bruit en wacht onder de bolsterlaog tot zich een schriever der an waogt. Het woord as steekvlam openbluit, in schrift en teken hitte gruit, die warmte gef, maor ok de vraog die oons niet löslat, maor gestaog oons diepste wezen schroeit en...
door Anne Doornbos | 2 april 2020 | Poëzie
As ik der langs rie zie ik in de dunne mist de onderbaander lös staon en daorachter smal de lichte deel, an het gebint een overall, en een paor leerzen op de haverkist. Het beeld valt dicht, de koplaamp gef allent gegist bestek en ik rie vremd verdrietig deur de...
